จากกรณีที่ก่อนหน้านี้โลกออนไลน์มรการส่งต่อภาพเรื่องราวของผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่งที่ได้บอกเล่าถึงคุณยายที่เดินเร่ร่อน ระบุว่า น่าสงสารแกนะ (ยายเทียมใจ ทองหล่อ อายุ 72 ปี) โดนโกงจนตอนนี้แกต้องเร่ร่อนนอนตามปั๊ม ผมเห็นแกเดินทั้งวัน ถ.ภูมิเวท ซอยโลตัส ตลาดปากเกร็ด ใครเจอยายก็แบ่งปันอาหาร+น้ำให้แกบ้างนะครับ

ภาพจาก ข่าวสด

ต่อมาล่าสุดผู้สื่อข่าวลงพื้นที่บริเวณปั๊มแก๊ส ห้าแยกปากเกร็ด หลังทราบว่ายายเทียมใจจะกลับมานอนที่ปั๊มแก๊สแห่งนี้เป็นประจำ โดยได้พบคุณยายกำลังพูดคุยอยู่กับ แพทย์หญิงจันทร์ฐราภา ธีระธัญญธรณ์ อายุ 37 ปี แพทย์ด้านหลoดเลืoดและxัวใจ รพ.ศิริราช ซึ่งนำสิ่งของจำพวกข้าวสาร อาหารแห้งปลากระป๋อง เครื่องดื่ม รวมทั้งแมสจำนวนมากมาช่วยเหลือมอบให้กับคุณยายในเบื้องต้น

ภาพจาก ข่าวสด

ยายเทียมใจ เล่าว่า ก่อนหน้านี้ตนเคยทำงานอยู่ที่ กสท. แล้วย้ายมา แคท เทเลคอม และเออรี่ออกมาเมื่อปี 2547 โดยช่วงที่ทำงานอยู่ ได้นำเงินไปซื้อคอนโดมิเนียมไว้ 2 แห่ง คือที่ ปากเกร็ด กับ รังสิต

ภาพจาก sanook

ต่อมามีหญิงสาวอาชีพเป็นเซลล์ขายตรงสินค้ายี่ห้อหนึ่ง ซึ่งเป็นแบรนด์จากต่างประเทศ มาหลอกตีสนิทจนหลงไว้เนื้อเชื่อใจ จากนั้นเซลล์คนดังกล่าวได้เอ่ยปากขอยืมเงินจำนวน 2 แสนบาท เพื่อไปทำร้านอาหาร ตนใจอ่อนให้ยืมเงินไป เพราะเห็นเขามารดน้ำอวยพรวันสงกรานต์เหมือนลูกหลานแท้ ๆ พร้อมกับรับปากว่าจะดูแลตนตลอดไป

ต่อมาหญิงคนดังกล่าวได้มาขอยืมเงินเพิ่มอีก 3-4 แสนบาท แต่ตอนนั้นตนไม่มีเงินแล้ว เขาจึงบอกให้ตนเอากรมธรรม์ประกันชีวิตไปถอนเบี้ยประกันออกมา ซึ่งตนไม่ได้ยินยอมไปเบิกให้เขา แต่เขาแอบไปทำเรื่องปลอมลายเซ็นตนไปเบิกเงินจำนวน 1.5 แสนบาทไป ส่วนคอนโดตนที่รังสิต ก็แอบเอาไปขายเหมือนกัน ต่อมาตนได้ให้ทนายความจัดการทวงทรัพย์สินกับเขา เขารับปากจะโอนให้เดือนละ 3,000 บาท แต่หลังจากเขาโอนมาให้เพียงไม่กี่เดือน ก็เงียบหายไป และไม่ได้เงินส่วนที่เหลือมาให้อีก

ยายเทียมใจ กล่าวต่อว่า ทุกวันนี้ตนไม่มีครอบครัว เหลือเพียงหลานคนเดียวซึ่งตนไม่อยากไปรบกวนหลาน ตนเคยไปอาศัยนอนอยู่ตามบ้านเพื่อน แต่ก็เกรงใจเขาอีก จึงตัดสินใจออกมาหาที่นอนข้างนอกแทน อาศัยนอนไปทั่ว มืดไหนนอนนั่น บางวันก็มีคนซื้อข้าวให้กิน บางครั้งเขาก็ให้เงิน ก็เก็บไว้ใช้จ่าย ทุกวันที่ออกเดินไปตามถนน ตนไม่ได้ออกไปเก็บของเก่าขาย แค่เดินเปลี่ยนที่นั่งเล่นไปเรื่อย มืดค่ำก็เดินกลับมานอนที่เดิม

ส่วนกรณีหากมีหน่วยงานรัฐจะเข้ามาดูแล พาไปอยู่บ้านพักที่จัดเตรียมไว้นั้น ตนไม่อยากไปอยู่พื้นที่ตรงนั้น เพราะว่าถ้าไปอยู่แล้วจะออกไปไหนไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ได้ อยากไปโน้นไปนี่เปลี่ยนสถานที่ก็ทำไม่ได้ ตนขอใช้ชีวิตแบบนี้ดีกว่าที่จะถูกจับไปนั่งอยู่กับที่