วันที่ 18 กันยายน 2565 ผู้สื่อข่าวได้รับรายงานว่า โลกออนไลน์มีการส่งต่อภาพเรื่องราวอุทาหรณ์ของผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่งชื่อ ขอชื่อ สุธีร์ สามสี่ชาติ โดยระบุว่า

รับแจ้งหญิง 70 ปี มีอาการแน่นอก แต่ไม่เหมือนมีอะไรมากดทับ ไม่มีปวดร้าวไปที่ไหน หายใจรู้สึกเหนื่อย หลังสำลักอาหารขณะกินอาหารอยู่ ซักประวัติมีโรคประจำตัวความดันสูง ขณะซักประวัติกับญาติทางโทรศัพท์ ผู้ป่วยยังมีสติ ถามตอบรู้เรื่อง

อาสาสมัคร ชุดปฏิบัติการ BLS. ใกล้เคียง แจ้ง ว.4 ร่วม และถึงที่เกิดเหตุแล้ว 5 นาทีต่อมา อาสาสมัครแจ้งกลับมาทางวิทยุสื่อสาร #ผู้ป่วยมีหน้าซีดเหงื่อออกตัวเย็นและวูบหมดสติขณะนี้

ทีม ALS.ไปถึง ให้การช่วยเหลือ A B C D E ตามลำดับ ติดตามคลื่นไฟฟ้าหัวใจ ไม่พบ ST elevation หรือ depression แต่ BP.drop และ ไม่มีประวัติ อาเจียน ท้องเสีย ถ่ายเหลว หรือเลือดออกใดๆ ทีนี้ทีม ALS. เลยเริ่มสงสัย ทำไมคนไข้ถึงหมดสติไปประมาณ 8 นาที จึงซักประวัติ SAMPLE

S : สำลักอาหาร ไอและหายใจเหนื่อย ต่อมาเริ่มแน่นหน้าอก

A : ปฏิเสธการแพ้ยา อาหาร

M : ยารักษาความดัน ไม่ขาดยา

P : โรคความดันโลหิตสูง พบแพทย์ตามนัดทุกเดือน

L : กินข้าวก่อนตามด้วย #ยาอมใต้ลิ้น ก่อนทีมรถพยาบาลมาถึง

E : ขณะกำลังนั่งกินมื้อเที่ยง กับครอบครัว และเพื่อนบ้าน

เลยถามญาติๆ ว่า ตอนถามประวัติการใช้ยา หรือยาโรคประจำตัวตอนแรก ทำไมไม่เห็นแจ้งว่า มีโรคหัวใจ หรือใช้ยาอมใต้ลิ้น อยู่ล่ะครับ

ทุกคนแทบพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่ใช่ยาของยาย #ป้าข้างบ้านเอายามาให้ บอก "ฉันก็เคยมีอาการคล้ายๆนี้ ใช้ยาของฉันก่อนก็ได้ เผื่ออาการดีขึ้น นี่เองที่ยายนั่งคุยอยู่ดีๆ แล้วมีหน้าซีด วูบ และหมดสติไป

#ยาประจำตัวของเราอย่าเอาให้คนอื่นกิน อาการอาจคล้ายกันแต่อาจเกิดจากโรคและสาเหตุที่ไม่เหมือนกัน และหรือถ้าป่วยโรคเดียวกันแต่ปริมาณและความเข้มข้นของยาอาจไม่เท่ากัน ควรรีบพาไปพบแพทย์ ผู้ป่วยถึง รพ.โดยปลอดภัย ส่งเวรเรื่องยาอมใต้ลิ้นเรียบร้อย อย่างน้อยเราก็ ไม่ใช่ความโชคร้ายของคนไข้

ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก เฟซบุ๊ก ขอชื่อ สุธีร์ สามสี่ชาติ

เรียบเรียงโดย ทีมงาน news in Thailand